درمان مبتني بر شواهد براي اختلال شخصيت مرزي |
|
نوع درمان |
توصيف |
رفتاردرماني جدلي |
يک نوع رفتاردرماني که شامل هر دو درمان فردي و گروهي و مستلزم بحث و جدل و تمرين در منزل درباره پايش خلق و اداره استرس است؛ معتبرترين و راحتترين نوع رواندرماني از نظر يادگيري است، به اين صورت که يک نفر چگونگي تنظيم و کنترل احساسات و رفتارها را به بيمار آموزش ميدهد در حالي که درمانگر نقش يک مربي با ميزان بالايي از دسترسي را بازي ميکند. |
درمان مبتني بر ذهنيسازي |
يک درمان شناختي يا روانپويشي شامل هر دو درمان فردي و گروهي است که در آن درمانگر يک جايگاه «نادانستگي» را قبول ميکند در حالي که اصرار دارد بر اين که بيمار تجربيات خود و ديگران را بيازمايد (يعني ذهنيسازي)؛ تاکيد بر تفکر پيش از واکنش دادن (روندي که ممکن است نسبت به تمامي درمانهاي موثر محوريتر باشد) |
رواندرماني متمرکز بر انتقال |
يک رواندرماني فردي دو بار در هفته است که از روانکاوي مشتق شده؛ شامل تفسير انگيزهها و احساسات ناشناخته براي بيمار است و بر درک نادرست بيمار از اطرافيان به ويژه درمانگر تاکيد دارد (يعني انتقال)؛ همراه با کمترين حمايت و سختترين نوع درمان از نظر آموزش است. |
درمانهاي عمومي روانپزشکي |
يک درمان روانپويشي يک بار در هفته است که از راهکارهاي انجمن روانپزشکي آمريکا و درسنامه پايهاي درمان BPD گرفته شده و بر روابط بينفردي بيمار تاکيد دارد و نيز احتمالا شامل مداخلات خانوادگي و درمان دارويي است؛ کمتر از بقيه درمانها مبتني بر نظريه و از نظر يادگيري سادهترين است ولي کمتر از بقيه ارزيابي شده است. |